بررسی اثربخشی معنادرمانی با رویکرد فرانکل بر کیفیت زندگی زنان نابارور مراجعه کننده به مرکز بهداشت باروری و ناباروری ولیعصر (عج)

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی معنادرمانی گروهی بر کیفیت زندگی زنان نابارور انجام پذیرفت. نمونه پژوهش شامل 20 زن نابارور تحت درمان (10 نفر گروه آزمایش، 10 نفر گروه کنترل) با عامل ناباروری زنانه، زنانه-مردانه و ناشناخته از نوع ناباروری اولیه بودند. فرضیه اصلی پژوهش عبارت بود از اینکه معنادرمانی گروهی بر کیفیت زندگی زنان نابارور تاثیر دارد. روش پژوهش مقطعی و طرح پژوهش از نوع شبه آزمایشی با گروه کنترل بود. ابزارهای پژوهش ، پرسشنامه "کیفیت زندگی زوج های نابارور" یغمائی و همکاران با 72 سوال و 7 مقیاس و نیز بسته آموزشی معنادرمانی گروهی بود که در 10 جلسه تنظیم شده بود. گروه آزمایش به مدت 10 جلسه 2 ساعته با فاصله زمانی یکبار در هفته در معنادرمانی گروهی شرکت نمودند. گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکرد. پیش آزمون و پس آزمون از هر دو گروه گرفته شد. برای پردازش داده ها از تحلیل کوواریانس استفاده شد. داده ها نشان داد کیفیت زندگی زنانی که در معنادرمانی گروهی شرکت کرده بودند، به نسبت زنانی که درمانی دریافت نکرده بودند، بهبودی بیشتری یافته بود (p<0/001). به این معنی که مشاوره گروهی معنادرمانی کیفیت زندگی زنان نابارور را بهبود می بخشد.